мъногомълвьныи

МЪНОГОМЪЛВЬНЫИ (1*) пр. Приносящий много волнения, смятения:

видѧ бо въ Ѥгѹптѣ скорби многы злы˫а Из҃лемъ и бывъшихъ въ пѹстыни расматрѧѥмъ... и ѿрица˫асѧ предъсто˫ани˫а ѿ многаго ѹныльства и см҃рти просѧ. послѹшаи и разѹмѣи многомолвьнаго [в изд. раздельно] и страшнаго вреда д҃ши ѥго малыми г҃лы рещи. (τὸν πоλὺν ϑόρυβоν) ГА XIII–XIV, 66в.